Από το στάρι στο ψωμί.....

  Στα πλαίσια της υγιεινής διατροφής επισκεφτήκαμε την Αμερικάνικη Γεωργική Σχολή,τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά χωράφι με σιτηρά

 
να μιλήσουν για τα παλιά χρόνια και τις δυσκολίες του γεωργού σε αντίθεση με τα σημερινά χρόνια που χρησιμοποιεί μηχανήματα,εντυπωσιάστηκαν από το Γίγαντα -τρακτέρ

να γυρίσουν τη <<γαιδάρα και την τεμπέλα>>πέτρα και να κάνουν αλεύρι ζυμώνοντας το πιο γλυκό ψωμί,φτιαγμένο από τα χεράκια τους

 μοσχομύρισε το σχολείο....

Αν γίνω φούρναρης θα το ετοιμάσω:

Ένα τεράστιο ψωμί,

τόσο μεγάλο για να χορτάσει

όσους πεινάνε πάνω στη γη.

Θα΄ ναι σαν ήλιος και πιο μεγάλο,

ξεροψημένο,ζεστό ζεστό,

πασπαλισμένο με σουσαμάκι

τραγανιστό,μοσχομυριστό.

Φέτες θα κόψω αυτό το ψωμί

και θα ταίσω από Ινδίες,Χιλή,

όλους τους γέρους,φτωχούς και παιδιά

και τα μικρά πεινασμένα πουλιά.

Τη μέρα εκείνη η ιστορία

θα γράψει αυτό τ'αναμνηστικό;

<<Η λέξη ΠΕΙΝΑ πια δεν υπάρχει,

σε κανενός το λεξικό>>